Instrukcja montażu dla FV THERM systemu suchego

Suchy system ogrzewania podłogowego jest odpowiedni do remontu domów, mieszkań i zabytków, wszędzie tam, gdzie nie można zastosować ogrzewania podłogowego układanego na mokro. Ze względu na niższą wydajność ogrzewania w porównaniu z innymi metodami układania, nadaje się szczególnie do domów o niskim zużyciu energii, domów prefabrykowanych oraz strychów. Podłoga utworzona na sucho może znosić wyższe temperatury wody grzewczej. Temperatura wlotowa wody waha się w zakresie od 40 do 70 °C. Temperatura wody zasilającej musi być dostosowana do oporności wszystkich elementów wchodzących w kontakt z temperaturą wody grzewczej. Przy układaniu na sucho jest to ograniczone głównie przez odporność płyt gipsowo-włóknistych, która wynosi do 40 do 45°C. Ograniczające właściwości płyt gipsowo-kartonowych muszą być brane pod uwagę przy projektowaniu i wymiarowaniu. Sposób ten jest korzystnie stosowany tam, gdzie wystarcza niższe ciepło właściwe do ok. 50 W/m² np. przy dodatkowej powierzchni grzewczej, do hartowania, lub gdy pożądana jest niska wysokość konstrukcyjna podłogi przy remontach.

• możliwość zamontowania także w konstrukcjach o ograniczonej nośności (strychy, nienośne sufity, sufity sklepione)
• wykorzystanie przy remontach
• wysokość konstrukcyjna suchego systemu wynosi 50 mm
• mniejsza bezwładność cieplna w porównaniu z układaną na mokro betonową płytąli
• możliwość pierwszego ogrzania natychmiast po ułożeniu

PRZYGOTOWANIE BUDOWLANE PRZED POŁOŻENIEM SUCHEGO SYSTEMU

Właściwa instalacja suchego ogrzewania podłogowego wymaga projektu, min. rysunków układania i standardowego przygotowania budowlanego, oraz koordynacji z innymi specjalistami na budowie.

Projekt realizacji musi brać pod uwagę nie tylko odpowiednią wysokość konstrukcyjną dla samego ogrzewania podłogowego, ale także wysokość położenia izolacji cieplnej na podłogach domu w celu zapobieżenia uciekaniu ciepła do otoczenia. Wymagania dotyczące wysokości izolacji termicznej różnią się w zależności od typu domu i efektów termicznych w każdym pomieszczeniu. Inne są wymagania związane z pomieszczeniem położonym nad ogrzewanym lub nieogrzewanym garażem, a inne dla pomieszczeń, w których podłożem jest gleba. Faktyczną wysokość izolacji cieplnej określa projekt. Izolacja cieplna musi spełniać wymagania dotyczące włączenia budynku do poszczególnych klas energetycznych.

Zalecana wysokość izolacji cieplnej na parterze domu nad przestrzeniami nieogrzewanymi wynosi:

• dla domu pasywnego 30 cm
• dla domu niskoenergetycznego 20 – 25 cm
• standardowa zalecana wysokość 10 – 16 cm

Zalecana wysokość izolacji cieplnej nad przestrzeniami ogrzewanymi wynosi 10 do 12 cm. Do tej wysokości wliczana jest także izolacja od dźwięków uderzeniowych o grubości 2-4 cm.

Płyta systemowa dla systemu suchego ma grubość 25 mm. Ewentualna izolacja dodatkowa według wymogów projektu wykonywana jest za pomocą stabilizowanego podłogowego polistyrenu min. EPS 100, w celu zapobieżenia opadaniu podłogi. Dobrze jest zainstalować dwie warstwy polistyrenu ułożone poprzecznie jedna na drugiej, w ten sposób cały układ jest bardziej stabilny i unika się mostków cieplnych z podłożem domu.

Przed układaniem ogrzewania podłogowego muszą być zainstalowane:

• przewody hydrauliczne,
• kanalizacja,
• instalacje elektryczne,
• ewentualny odkurzacz centralny,
• tynk

Samo ułożenie całej izolacji termicznej i ogrzewania podłogowego rozpoczyna się od płyty podkładowej. Na płycie podkładowej musi być wykonana pozioma hydroizolacja.

W przypadku instalacji ogrzewania podłogowego na podłodze będącej w kontakcie z podłożem należy sprawdzić obciążenie budynku radonem lub podjąć środki zabezpieczające przeciwko radonowi zgodnie z ČSN 730601 Ochrona budynków przed radonem z podłoża i ČSN 730602 Ochrona budynków przed radonem i promieniowaniem gamma z materiałów budowlanych. Jeżeli na podkładzie nośnym położone są rury, muszą być zlokalizowane przed położeniem izolacji. Izolacja leżąca pod nimi nie może być uszkodzona. Konieczne jest utworzenie przez wyrównanie nowej płaskiej powierzchni do ułożenia warstwy izolacyjnej - co najmniej do ułożenia izolacji od dźwięków uderzeniowych.

Jeśli podłoże zawiera wilgoć resztkową, należy uniemożliwić gromadzenie się wilgoci w suchej konstrukcji podłogi przez odpowiednie środki budowlane (położenie folii PE).

Produkty do suchej zabudowy nie mogą być narażone na działanie wysokiej wilgotności powietrza przed budową, w jej trakcie ani po zakończeniu.

Po zakończeniu prac instalacyjnych instalację trzeba fachowo napełnić i sprawdzić jej szczelność. Konieczne jest przestrzeganie wymagań normy VDI 2035 (zapobieganie uszkodzeniom systemów grzewczych z ciepłą wodą).

Wszystkie zawory zasilające i zwrotne muszą być podłączone do rozdzielacza obwodu grzewczego. Przewody zasilające od i do źródła z 1” przyłączem AG są do wyboru, od lewej lub prawej strony. Zawór wlotowy należy połączyć wężem ze źródłem wody. Do przewodu powrotnego musi być podłączony wąż prowadzący do odpływu lub poza dom. Należy przestrzegać kierunku przepływu. Po otwarciu zaworu zasilającego należy odpowietrzyć rurociąg zasilający. Następnie otworzyć pierwszy zawór wlotowy i pierwszy przewód zwrotny.

Jeśli obwód grzewczy jest całkowicie napełniony wodą, tak, że z wolnego końca nie wydobywa się już powietrze, należy pierwszy obwód grzewczy ponownie zamknąć. Przy kolejnych obwodach grzewczych postępować analogicznie. Po zakończeniu całkowitego procesu napełniania i odpowietrzania zawory wlotowe i wylotowe są zamknięte. Następnie trzeba otworzyć wszystkie zawory zasilające i zwrotne. System napełniony wodą należy teraz poddać próbie szczelności zgodnie z wymaganiami normy ČSN EN 1264. Próbę szczelności trzeba przeprowadzić za pomocą wody, aby zapobiec uszkodzeniu rur. Ciśnienie próbne jest dwukrotnie wyższe od ciśnienia roboczego, ale nie mniejsze niż 6 bar (zgodnie z ČSN EN 1264-4). Po dwóch godzinach ciśnienie próbne należy przywrócić. Ewentualny spadek ciśnienia jest zazwyczaj skutkiem dylatacji rur. Czas trwania próby wynosi 12 godzin. Próba ciśnieniowa jest udana, jeżeli w żadnym punkcie rurociągu, złączy i połączeń nie ma wycieku wody, a ciśnienie testowe nie spadło o więcej niż 0,1 bara na godzinę. O przeprowadzeniu próby ciśnieniowej należy sporządzić protokół. Protokół ten trzeba załączyć do dokumentacji budowlanej.

W celu ochrony systemu grzewczego i urządzeń zabezpieczających, należy zadbać, by podczas próby szczelności zawory kulowe zestawu połączeniowego były zamknięte.

PROCEDURA PRAC PRZY UKŁADANIU SUCHEGO SYSTEMU

• Zainstalować podtynkową lub natynkową szafkę rozdzielacza FV, a w niej zainstalować rozdzielacz ogrzewania podłogowego.
• Zamocować taśmę boczną FV na obwodzie wszystkich ścian, gdzie będzie ogrzewanie podłogowe.
• Na sufitach z drewnianych belek położyć przepuszczającą powietrze ochronę, aby zapobiec powstawaniu pleśni.
• Zweryfikować płaskość podłoża, miejscowe małe nierówności do 1 cm lepiej jest wyrównać za pomocą odpowiednich cementów. Mniejsze nierówności na większych powierzchniach dobrze jest wyrównać wylewką samopoziomującą. Większe nierówności zlikwidować za pomocą odpowiednich samoutwardzalnych mas i zakryć płytami gipsowo-kartonowymi o grubości co najmniej 10 mm.
• Ułożyć izolację cieplną lub od dźwięków uderzeniowych o grubości według projektu.
• Ułożyć płyty systemowe systemu suchego FV TBS na całej powierzchni, bez przerw, z przymocowanymi listwami krawędziowymi.
• Przed rozdzielaczem uzupełnić rowki do podłączenia rurek obwodów do rozdzielacza. Poszczególne rurki oddzielać od siebie warstwą polistyrenu.
• W rowkach w płytach systemowych FV TBS osadzić zgodnie z rysunkiem montażowym lamele FV TBS L i łuki lamelowe FV TBS C.
• Zwinąć rury obwodów w przygotowanych rowkach.
• Podłączyć przewody zasilające poszczególnych obwodów do rozdzielacza.
• Przepłukać obwody grzewcze, napełnić substancją grzewczą i odpowietrzyć.

USTAWIENIA HYDRAULICZNE

Po zakończeniu próby szczelności a przed uruchomieniem urządzenia należy dostosować poszczególne obwody grzewcze (zgodnie z DIN EN 1264/EnEV). Wartości do ustawienia dla poszczególnych obwodów grzewczych należy sprawdzić w dokumentacji projektowej i ustawić na wskaźnikach przepływu linii zasilającej. Ustawienia hydrauliczne przyczyniają się w ten sposób do oszczędności energii. W celu zabezpieczenia dokonanych ustawień zaleca się zabezpieczenie i ewentualnie zaplombowanie zaślepek na wskaźnikach przepływu. W ten sposób można szybko stwierdzić zmianę ustawień. Regulacje poszczególnych obwodów grzewczych określają DIN 1264 i EnEV, należy wykonać po przeprowadzeniu próby szczelności.